Ga met ons mee op avontuur door de Bordspellentuin ... en ontdek de veelzijdige wereld van bordspellen!

Atlantis (Review)




👤Aantal spelers: 2 tot 4 spelers
🕰️Speelduur: gemiddeld, 45 tot 60 min.
📦Uitgever: Parker Brothers
🧩Categorie: Grid Movement
🌈Thema: Avontuur

Aah, de pure nostalgie! Atlantis was vroeger mijn lievelingsspel. Zelfs in m’n eentje kon ik erg goed zorgen dat iedereen door haaien en zeemonsters werd opgegeten en vooral niet in veiligheid werd gebracht. En een lol dat ik had… of liever gezegd heb met dit spel.

Voor wie Atlantis niet kent: je zou je moeten schamen!
Voor wie Atlantis niet kent: het is een kleurrijk familiespel voor 2 tot 4 spelers, waarbij iedere speler moet proberen zoveel mogelijk van zijn poppetjes naar de kust (de hoeken van het speelbord) te verplaatsen. Het eiland, waar je poppetjes aan het begin van het spel op worden geplaatst, is namelijk aan het zinken. Tegel voor tegel verdwijnt het eiland van het speelbord.

Als een speler aan de beurt is mag hij eerst zijn poppetjes of boten die hij bestuurt in totaal 3 stappen verplaatsen. Een speler bestuurt een boot wanneer hij de enige is met poppetjes op deze boot of de meerderheid heeft.
Daarna pakt hij een tegel van de buitenste ring van het eiland weg en draait deze om. Op de onderkant staat afgebeeld wat er voor deze tegel in de plaats komt: een boot, dolfijn, haai, octopus zeemonster, of zelfs een draaikolk die alle omliggende tegels ook nog eens meesleurt de diepte in. Bovendien vallen alle poppetjes die op de tegel stonden in het koude zeewater. Met een beetje geluk stond er een boot afgebeeld op de tegel en blijven ze redelijk droog.. als ze écht pech hebben worden ze door één of ander monster verslonden en als ze maar een beetje pech hebben moeten ze zwemmen.
Als laatste stap worden de twee dobbelstenen gegooid. Deze dobbelstenen geven aan wat voor monster er over het bord gaat bewegen en hoeveel stappen.

Er zijn nog een paar aanvullende regels, maar echt ingewikkeld is Atlantis natuurlijk niet. Veel berust ook op geluk; wat staat er aan de onderkant van de tegels waar jouw poppetjes op staan? Welk monster gaat bewegen en komt dat hongerige ding in de buurt? Een tactiek bedenken is daarom lastig of eigenlijk niet aan de orde. Dit is ook geen spel wat je wil spelen als je zin hebt om een eind vooruit te denken. Zwemmen voor je leven, meer kun je niet doen. Maar dat maakt het spel nu juist zo leuk. Niet teveel nadenken en hopen op het beste.

Laat ik zeggen dat het me niets zou verbazen als dit spel in sommige gezinnen voor nogal wat ruzie heeft gezorgd. Voor een familiespel is het namelijk best competitief en de hele bedoeling van het spel is om elkaar dwars te zitten. Ervoor te zorgen dat jij meer poppetjes in veiligheid brengt dan de andere speler en dat doe je door tegels weg te pakken waar je tegenstander op staat en stiekem (of juist helemaal niet stiekem, mag ook) te hopen dat er een haai of zo op de onderkant staat afgebeeld. Je kunt daarnaast natuurlijk de monsters zoveel mogelijk op je tegenstander af te sturen of snel wegvaren met je boot voordat zijn poppetjes aan boord kunnen klimmen.

Alleen het opzetten van Atlantis is al een feest en dan mag je het daarna nog slopen ook. Het is kleurrijk en het ziet er sowieso super-cool uit, zo’n groot 3D-eiland op je tafel. De tegels, monsters, boten en poppetjes zijn in ieder geval van goede kwaliteit, want die zien er na al die jaren en vele, vele malen spelen nog altijd prima uit.

De regels zijn simpel en duidelijk en zoals al eerder aangegeven komt er niet echt tactiek bij kijken. Het is een kwestie van geluk hebben en van hoe boos je tegenstander op je is. Iedere keer dat je Atlantis speelt, doe je eigenlijk exact dezelfde dingen, dus de herspeelbaarheid is wat dat betreft laag. Maar als je de gameplay en vooral het elkaar dwarszitten leuk vindt, dan zal het spel ook niet per se snel gaan vervelen. Uiteraard is het spel niet geschikt voor een lang spellenweekend met zeer ervaren spelers, hooguit als afsluiter of als iemand wil proberen om wraak te nemen.
Ik vond dit spel echt geweldig als kind, vooral omdat het er zo leuk uitziet. Op latere leeftijd heb ik Atlantis nooit met kinderen gespeeld, maar ik denk dat het wel een geschikte manier kan zijn om kinderen te leren dat het verliezen van een spelletje écht niet zo erg is. Spelers zitten elkaar continu dwars en dat muntje zal nu eenmaal de ene keer jouw kant op vallen en de andere keer niet.

Eindoordeel:
Atlantis kan een superleuk spelletje zijn voor tussendoor of als afsluiter van een lange dag. Je moet wel een beetje competitief ingesteld zijn en er geen problemen mee hebben dat spelers niets anders doen dan elkaar dwarszitten. Veel aspecten van het spel hebben simpelweg te maken met geluk hebben.
Het ziet er prachtig uit op tafel en je ruimt het vanzelf weer op tijdens het spelen! Handig, hè?
Ik zou Atlantis vooral uit de kast pakken als ik iets wil doen waar ik niet bij na hoef te denken. Een tactiek testen is er niet bij en het is fijn dat zulke spellen ook bestaan.
Het is natuurlijk al een ouder spel en ik wil niet beweren dat het met zijn tijd mee is gegaan. Nostalgie speelt hier voor mij dan ook een grote rol. Maar toch blijft het vermakelijk om Atlantis één keer in de zoveel tijd op tafel te leggen en te zien waar mijn schip strandt.

Atlantis krijgt van mij een: 7